مصدق به خواسته‌های ضدسلطنتی فراگیر مجال بروز نمی‌داد...مصدق تغییر نظام سیاسی را نمی‌خواست...به لحاظ اقتصادی و علیرغم تحریم‌ها و بحران‌هایی که وجود داشت فکر می‌کنم دولت مصدق در حال سقوط نبود، در حوزه سیاسی هم با توجه به عدم مهارت و ساده‌نگری دست‌اندرکاران کودتا، براندازی مصدق چندان قطعی نبود به شرط آنکه خود مصدق میل بیشتری به بقاء داشت.

یونایتدپرس خبرهای ایران را با این عنوان شروع کرد: به زودی پنج شاه در دنیا خواهد ماند...دکتر شایگان از دکتر مصدق خواست رفته‌ها را رفته اعلام کند و مقام قانونی به جای آنها مستقر سازد، شاه را مستعفی اعلام کند...دکتر فاطمی بر خلاف دیگر سخنرانان اشاره‌ای به مشروطه و شورای سلطنتی نکرد. او تنها اراده و حق قانونی مردم در سرنوشتشان را مطرح کرد و همچون دیگر سخنرانان مردم را از توطئه بیگانگان بیمناک کرد.

دیگر باید به دوازده سال توطئه، دوازده سال تحریک برادران و خواهران و مادر و دوازده سال اغراض و شهوات اجنبی خاتمه داد...ملت ایران تشنه انتقام است و می‌خواهد تو را که به هیچ چی او ابقا نکردی در روی میز متهمین دادگاه و آنگاه بر چوبه دار ببیند...انگلیس‌ها هنوز خیال می‌کردند از دربار بی‌شرم، از دربار منفور، از دربار دشمن ملت و از یک قانون پلیدی و انقراض کاری ساخته است...«فراری بغداد» نوکری و بردگی انگلیس را بر پادشاهی ملت خود ترجیح داد.